Geen Swift zonder Anna Emanuel. Sinds jaar en dag van grote waarde voor de Swift selectie. Helaas geplaagd door een flinke knieblessure hebben we haar de afgelopen jaren nog maar enkele wedstrijden in Swift 1 mogen aanschouwen. Het afgelopen seizoen kwam ze uit als basisspeler van Swift 2. En na dit gekke seizoen zet ook Anna een punt achter haar selectietijd.

Als we goed rekenen is het 13 jaar geleden dat Anna aantrad in de selectie van Swift. Na de zomer waarin ik 19 was geworden ging ons gehele A-team over naar de senioren. Ik ben toen begonnen in het tweede onder leiding van Imre Kaptein. Redelijk snel in dat seizoen ben naar het eerste gegaan in verband met een blessure van Gabriëlla. De coach was toen Erwin Woudstra. Sindsdien heb ik elk jaar selectie gespeeld, met uitzondering van de periodes waarin ik geblesseerd was.’

Anna kijkt met veel plezier terug op deze 13 jaar. ‘Allereerst is korfballen natuurlijk de leukste sport die er bestaat. Tevens is het club- en familiegevoel bij Swift bijzonder en één van de meest mooie dingen die ik heb mogen ervaren in de afgelopen jaren. Ik ben er opgegroeid en heb me er altijd thuis en veilig gevoeld. Het spelen in de selectie is daarnaast extra bijzonder, omdat je met een grote groep gemotiveerde mensen een gezamenlijk een doel nastreeft en probeert het beste uit jezelf en het team te halen. Je ziet elkaar bovendien minimaal drie keer per week en leert elkaar dan ook goed kennen. Naast de vele trainingen en wedstrijden kijk ik ook met plezier terug naar de talloze feestjes, borrels en andere uitjes. Het is dan ook niet gek dat mijn een aantal van mijn beste vrienden ook uit mijn selectieperiode komen.’

Ook wij kijken met veel plezier terug op Anna’s selectietijd. Anna’s spel oogt rustig, maar ze is ondertussen bloedfanatiek. Ze is niet groot, maar ze blokt je toch met haar verrassend lange armen. Ze lijkt niet veel te lopen, maar met een kleine beweging is ze je toch voorbij. We mogen wel zeggen dat Anna de ‘Sjaak’ (vraag maar aan Imre) tot in perfectie beheerst. En kennen we de ‘Anna steal’ nog? Ook buiten de lijnen drukt Anna haar stempel, als voorvechter van ‘eentjes af’ en ‘breek de weekjes’.

13 jaar in de selectie kent natuurlijk vele hoogte- en dieptepunten. Wat is Anna bijgebleven? Lastige vraag, er zijn zoveel momenten, zowel positief als negatief. Dat ik voor het eerst in het eerste mocht spelen als net overgekomen junior. Reuze spannend vond ik dat. Ik heb die wedstrijd onverwachts drie keer gescoord. De vele kampioenschappen in de derde klasse. Ik kan me het eerste veldkampioenschap bij de senioren nog wel goed herinneren. Dat was onder leiding van Imre Kaptein en het eerste seizoen waarin we iets met dynamisch korfbal deden, met de beroemde diagonaal. Daarnaast de vele trainingsweekenden vol gezelligheid, meestal slechte wedstrijden en soms zelfs nog slechter eten zoals pasta met smac. De minder leuke dingen blijven helaas ook bij, zoals de dramatisch verloren kampioenswedstrijd tegen Purmer. Ik denk dat dat wel het dieptepunt van mijn korfbalcarrière is geweest. Dat geldt overigens waarschijnlijk voor meer mensen die toen ik het veld stonden. En ik kan me de wedstrijd waarin ik mijn knie verdraaide helaas ook nog goed herinneren.’

De knieblessure van Anna betekende het einde van Anna’s periode in het eerste. Anna kijkt met een dubbel gevoel terug op de periode na de blessure. Het is helaas nooit meer zo geworden als het voor mijn blessure was. Door nieuw letsel en overbelasting is het niet gelukt om terug te komen naar het niveau van voor mijn blessure. Daarnaast was het af en toe erg frustrerend om trainingen of wedstrijden af te moeten zeggen of eerder te moeten stoppen. Aan de andere kant was het leuk om nog deel uit te maken van de selectie, de jonge garde te leren kennen en was het erg leuk om vorig jaar nog een paar potjes in de 1ste klasse te mogen spelen.’

Helaas moet de selectie dus nu door zonder Anna. Anna heeft er alle vertrouwen in: ‘Het is heel erg leuk om te zien dat er weer een enthousiaste groep staat. Volgens mij wordt de selectie nog spannend dit jaar met name aan de heren kant. Ik kijk er nu al naar uit om dit jaar vanaf de zijlijn te supporten en met name al mijn verworven wijsheid over te brengen, het liefste natuurlijk in het zonnetje met een biertje erbij.’

Gelukkig voor ons kunnen we Anna nog wel in actie zien volgend seizoen. Anna sluit aan bij Swift 4. Wat mogen we van het vierde verwachten? Het nieuwe vierde bestaat een groot deel uit oud-selectie spelers en we gaan uitkomen in de vierde klasse. Ik kan natuurlijk niet anders zeggen dan dat ik wel vanuit ga dat we kampioen gaan worden en dat we nog een beetje attractief spel neer kunnen zetten. Ik hoop tevens op veel publiek. Naast mij kan je namelijk ook nog een paar andere golden oldies zien spelen, zoals niemand minder dan Stefan Elbers, Marcus Reitz en Judith van der Heijden. Zelfs Pelle de Wit gaat zich weer binnen de lijnen bevinden. Geen reden dus om thuis te blijven.’