Na lang twijfelen is de kogel door de kerk. Nienke Legdeur stopt met korfballen in de Swift-selectie. Nienke is een echt ‘kind van de club’ en was jarenlang een belangrijke vaste waarde voor ons vlaggenschip. Door de vervroegde stop van de competitie heeft ze helaas geen afscheidswedstrijd kunnen spelen. Met een feestje eind augustus en deze terugblik op haar korfbalcarrière (tot nu toe), proberen we dit enigszins goed te maken.

Hoewel Nienke zelf grapt dat ze nu graag ‘plaatsmaakt voor de jonge garde’, was Nienke jarenlang, tot en met de laatste wedstrijd een zeer belangrijke speler voor Swift 1. Nienke gaat zeker gemist worden binnen de lijnen. Waarom toch de keuze om te stoppen? ‘Ik vond korfbal de laatste jaren lastig te combineren met werk als arts. Aankomend jaar wordt dit nog wat moeilijker. Ik werk sinds juni dit jaar in Haarlem/Hoofddorp dus heb meer reistijd en zal door de opleiding tot internist ook vaker een weekend weg zijn.’

Nienke begon als 10-jarige met korfballen. ‘Omdat ik als 9-jarige stond ingeschreven, kon ik een vliegende start maken aangezien ik gewoon ouder was dan de rest. Van de F3 ben ik naar de D1 gegaan. In het begin moest ik best wennen aan het fanatisme van sommige andere spelers en trainers. Ik zat toch met name op korfbal voor de lol en ben ook wel een training en zelfs wedstrijd vergeten.’ Dat fanatisme zit er nu toch wel aardig in. Het kenmerkt haar spel. Lopen en tegenstanders opvreten tot het bittere eind. Vraag het aan de selectiedames, dat is soms best frustrerend in een trainingspartijtje…

Nienke vervolgt: ‘In de junioren hadden we met name een heel gezellig team en een goede band met de selectiespelers van dat moment. Ik denk dat dit wel één van mijn leuke periodes bij Swift was.’

Toen braken de selectiejaren aan. In die tijden bungelde Swift tussen de derde en tweede klasse in. ‘Op mijn jaren als selectiespeler kijk ik toch met name terug als ‘vedette van de 3e klasse’, zoals Anna en ik onszelf wel eens noemen. Ik heb met name in de 2e en 3e klasse gespeeld (bijna elk jaar promotiefeest en degredatieverdriet) dus de promotie naar en het spelen in de eerste klasse waren wel een unieke ervaring.’

Van ‘vedette van de derde klasse’ groeide ze uit – en dit zijn uiteraard niet de woorden van de bescheiden Nienke – tot ‘schrik van de eerste klasse’. Geen dame die een écht lekkere wedstrijd tegen haar speelde. De kleine dames konden misschien wel wat harder lopen, maar zie die bal maar eens langs die armen te krijgen. De lange dames liep ze er volledig uit. En de ‘ik-loop-niet-veel-maar-ik-loop-slim’-dames konden wel inpakken. Haar medespelers hadden veel aan haar loopvermogen, goede passing en slimme ondersteunende spel. En de one-hander is natuurlijk haar signature move geworden. ‘De eerste klasse was heel erg leuk! Vooral de wedstrijden waarin we als team goed speelden, waren mooi en daar kon ik nog dagen van nagenieten. In de eerste klasse ligt het tempo hoger en je hebt vaker een goede tegenstander. Daarnaast speel je weer tegen nieuwe tegenstanders en kom je soms ook bij clubs waar echt veel publiek op de banken zit. Ik ben erg blij dat ik nog met Swift in de eerste klasse heb kunnen spelen, deze wedstrijden ga ik enorm missen.’

Eén van de mooiste momenten van Nienkes tijd in de selectie is niet zolang geleden. Swift sleepte door een bizar doelpunt van Rick vanaf de middellijn, in het fluitsignaal, de winst tegen Spirit binnen. ‘Ik denk nog vaak met plezier terug aan dit moment. Uiteindelijk is de winst in die wedstrijd cruciaal geweest voor ons kampioenschap in de tweede klasse. En ik speelde zelf ook een goede wedstrijd naar mijn eigen idee, dus dat maakte het feestje die dag wel compleet.’

In de loop van de jaren heeft Nienke de Swift selectie als groep zien veranderen. Ineens is zo’n groep dan jong. ‘Het is wel gek om te merken dat ik ineens de ervaren speler in de groep was. Ik vind het mooi om te zien dat de groep elk jaar iets verandert, maar toch elk jaar weer een gezellige groep vormt. Zo ook de huidige groep waarin met name spelers zitten die niet in de jeugd van Swift hebben gespeeld. Ze zijn van alle kanten zijn komen “aanwaaien”, maar zijn toch een heel hechte en gezellige groep. Ik kijk er naar uit om ze volgend seizoen met onze trouwe supporters zoals Joop en Bep samen langs de lijn aan te moedigen!’

We proberen het toch nog één keertje. Is dit een definitief afscheid? ‘Het is een definitief afscheid als vaste speler van de selectie. Ik ga gelukkig nog in het 4e spelen en wellicht af en toe invallen bij de selectie indien nodig.’

Swift 4 zit volgend jaar vol met ‘vedettes uit de derde klasse’. Fijn om te zien dat Nienke haar liefde voor korfbal zo toch nog invulling kan geven. ‘Het is de vraag of ik mijn liefde voor korfbal echt kan vervullen door in het vierde te spelen. Ik denk dat ik daarmee toch vooral invulling geef aan mijn liefde voor de spelers met wie ik veel heb samengespeeld bij Swift.’

Degenen die denken dat er in Swift 4 even een lekker balletje wordt gegooid volgend seizoen, hebben het mis. ‘In ons allen zit natuurlijk wel fanatisme dus we gaan voor het kampioenschap. We verwachten van iedereen 100% inzet, dat wordt wat.’ Nienke sluit wat onenigheid in het veld niet uit: ‘Zo betwijfel ik bijvoorbeeld of je Jan en mij in één vak moet zetten. Maar ik kijk met name uit naar de gezelligheid na de wedstrijden samen met de andere spelers, supporters en enthousiastelingen van Swift!’

Foto’s: Matthijs de Jong, korfbalfoto.nl