Sinds de succesvolle thuiswedstrijd tegen Fiks begin januari, is Swift 2 begonnen aan ´de reeks van 7´. Oftewel, een reeks van wedstrijden waarbij we de eerste helft van de zaalcompetitie plannen te revancheren. Revanche nemen op de tegenstanders, maar bovenal op onszelf. Na de eerste helft van de competitie kenden we alle tegenstanders, en konden we zelfs concluderen dat wij tegen al deze tegenstanders fases van beter korfbal kunnen laten zien. Echter wisten we die eerste 7 wedstrijden maar tweemaal om te zetten in winst en eenmaal in gelijkspel. Dat moest (en zou) toch anders kunnen. Eerder heeft u al kunnen lezen dat de eerste twee wedstrijden van ‘de reeks van 7’ (Fiks en Rohda) in het voordeel van Swift eindigden. Maar nu is het al een tijdje stil. Dus hierbij een drieluik van korte samenvattingen van de afgelopen revanche-pogingen.
De wedstrijd tegen KZ-Hitex moest ik helaas zelf missen, maar wat ik die zondag wel meekreeg was dat de ruststand exact hetzelfde was als bij de uitwedstrijd eerder dit jaar (8-9 in het voordeel van KZ). Maar dit keer wist het team uit Amsterdam de winst wel naar zich toe te trekken, en eindigde de wedstrijd in 18-14 voor Swift. Revanche nummer 3 was binnen dus!
Een week later begonnen we uiterst scherp aan de wedstrijd tegen Blauw-Wit, waardoor we al snel wegliepen van BW. Ondanks dat er zeker ook fases van ‘minder mooi korfbal’ waren, was het eigenlijk geen moment spannend dat BW ons nog voorbij zou komen (al probeerde de scheidsrechter daar nog wel alles aan te doen). De wedstrijd eindigde in 25-11 voor Swift; hetzelfde aantal doelpunten mee als in de thuiswedstrijd, maar een stuk minder tegen. Ook hier zou je dus kunnen spreken van een geslaagde revanche. Met zelfs een gouden randje; namelijk een invalbeurt van een Aadgediende, die liet zien dat hij het spelletje van Swift 2 zich nog zeker eigen kon maken.
En toen Haarlem. Ons belangrijkste doel was vooral om hen geen enkel moment het idee te geven dat ze van ons zouden kunnen winnen. We wisten namelijk uit ervaring dat zodra ze dat idee wél zouden krijgen, het nog wel eens een spannende pot zou kunnen worden. Maar Haarlem zat op de degradatiewip, dus zij hadden wel degelijk iets om voor te strijden. En dat bleek. Het werd een fysieke wedstrijd waarbij Swift wel steeds een voorsprong had, maar zeker geen ruime. Tot aan de laatste minuten geloofden de Haarlemmers er nog in. Uiteindelijk was de winst toch voor Swift (21-18), maar we hebben het onszelf onnodig moeilijk gemaakt door veel passfouten, en onzuiver en onrustig spel. Maar goed, we lieten wel zien dat we slechte wedstrijden ook konden winnen, aldus coach Pelle. Qua uitslag een revanche dus, maar 100% tevreden waren we niet.
Volgende week staat ALO op het programma; waar ook zeker wat te revancheren staat. Dit is tevens de laatste thuiswedstrijd van dit zaalseizoen; dus komt allen om ons (en daarna Swift 1) naar de overwinning te juichen!