Afgelopen zaterdag stond als afsluiter van de Super Saturday de wedstrijd van ons eerste tegen hekkensluiter Atlantis op het programma. De sporthal was goed gevuld qua toeschouwers en dus waren alle ingrediënten aanwezig om de supporters te trakteren op een lekkere wedstrijd met een mooi resultaat. Nou, wat dat betreft zijn we dus van een zeer koude kermis thuis gekomen. Atlantis wilde uiteraard niet aan een mooie afsluiting voor Swift meewerken en gooide vanaf het begin heel veel energie in de wedstrijd. Swift ging echter prima mee in deze strijd en dus ontspon zich een gelijkopgaande eerste helft waarin Atlantis de eerste paar minuten het voortouw nam en al vrij snel op een 1-4 voorsprong stond. Ons doelpunt kwam uit handen van Jasper die daarmee moeiteloos de draad van vorige week weer oppakte. Hetzelfde gold voor Silvana die na het tweede doelpunt van Jasper de stand met 2 goals weer gelijk trok. Daarna ging het tot 10-10 gelijk op, waarbij wij telkens op voorsprong kwamen, maar waar Atlantis ook even zo vaak weer gelijk maakte. Het team leek op dat moment eigenlijk wel de juiste wijze gevonden te hebben om Atlantis te bestrijden en er onder te krijgen. Dat manifesteerde zich dan ook in de score want in de laatste 6,7 minuten voor rust liep de ploeg uit naar een 16-11 ruststand voornamelijk doordat onze dames goed uitgespeeld werden. Zij tekenden dan ook voor 10 van de 11 doelpunten na de 5-5, waarbij alle 4 de dames tot scoren wisten te komen. Alleen Hessel vergiste zich 1x door ook de bal een keer in de korf te deponeren. Op dat moment zag het er dus voortreffelijk uit. Er leek geen vuiltje aan de lucht en het leek een kwestie van tijd tot Atlantis definitief afgeschud zou worden. Hoe anders zou de tweede helft echter verlopen.
Atlantis wilde zich nog absoluut niet bij de naderende nederlaag neerleggen en startte de tweede helft furieus, trok de stand gelijk en ging er uiteindelijk op en erover. Bewonderenswaardig natuurlijk dat zij dat voor elkaar wisten te boksen, maar zij werden ook wel heel erg in het zadel geholpen doordat met name ons tweede aanvalsvak een zeer matige tweede helft afleverde. Daar waar het eerste aanvalsvak gewoon bleef doorgaan met de mensen aan te spelen waar de doelpunten van verwacht mochten worden in deze wedstrijd, werden de dames in het tweede aanvalsvak ineens totaal niet meer ondersteund. De dames namen in de afgelopen wedstrijd en nu in de eerste helft 19 goals voor hun rekening, en ik vind het onbegrijpelijk dat er niet meer geprobeerd werd om hen uit te spelen. Waarom dit anderhalve wedstrijd voortreffelijk liep en waarom het in deze tweede helft niet meer gedaan werd is mij dan ook een raadsel. Beide dames konden geen gevaar meer stichten en dan is de angel wel een beetje uit dit vak gehaald. De gevolgen waren desastreus. Het vak ging die tweede helft met 0 goals aan de kant en hoewel het eerste aanvalsvak nog wel deed wat het kon en ons nog heel lang in de race hield met 6 goals gelijk verdeeld over Jasper en Anniek konden zij toch niet voorkomen dat in de laatste minuut de beslissing viel toen Atlantis de 22-24 door de korf schoot.
En zo werd een hele zure, onnodige nederlaag geleden. Daar waar jullie eigenlijk een stevige plek in de middenmoot hadden kunnen innemen en je je nu al naar een veilige afstand van de degradatieplaatsen hadden kunnen spelen, moet je nu toch ook weer met een schuin oog naar beneden kijken. In plaats van 7 punten met de onderste plekken is het verschil nu maar 3 puntjes en dat hebben jullie toch echt aan jezelf te danken. Maar goed, deze wedstrijd nog eens een keer goed analyseren en dan hopen dat dit een eenmalig gebeuren is geweest en dat jullie volgende week bij Sporting Trigon de lijn van Roda en eerste helft van Atlantis weer op gaan pakken. De thuiswedstrijd leverde een mooie overwinning op dus hopelijk kunnen jullie dat as. zaterdag in Leiden weer herhalen. Succes en tot volgende keer.
Adri