Nadat twee weken geleden uit bij Haarlem al het kampioenschap was binnengehaald kon een nieuw doel worden gesteld: ongeslagen kampioen worden. Vorige week werd Sporting West – voordat het kampioensfeest echt losbarstte – al voor de vierde keer dit seizoen aan de zegekar gebonden. De ambiance waarin dat gebeurde zal menig speler nog lang bijblijven; trommelende A-jeugd, opgewonden pupillen en enthousiaste (oud-)leden maakten deze dag tot een zeer gedenkwaardige. Dat de sfeer in Zeist niet zo uitgelaten was wisten we van tevoren. RDZ, de rode lantaarndrager van de tweede klasse F was reeds gedegradeerd en wist al een paar weken dat het de kunsten volgend jaar weer in de derde klasse mag gaan vertonen.
Desondanks was de ploeg niet van plan zich al te gemakkelijk naar de slachtbank te laten leiden. Met soms fysiek spel werden regelmatig de grenzen van het toelaatbare opgezocht. Vooral Stefan (die broer Tom verving vanwege een ontstoken teen) ondervond de gevolgen van de strijdlust van RDZ. Toch hield hij zich prima staande en pakte veel rebounds die vakgenoten Nienke, Anniek en Jelle in staat stelde vaak te herhalen. Ook regende het in de eerste helft vrije ballen en strafworpen in dit vak. Door onder andere twee doelpunten van Nienke en twee doelpunten van Anna (die de nog geblesseerde Nicole weer verving) werd de rust gehaald bij 7-11. Daarbij moet aangetekend worden dat Swift na een 3-9 tussenstand niet echt doordrukte en RDZ wat kon terugkomen. In de rust werd dan ook afgesproken scherp aan de tweede helft te beginnen om zo snel mogelijk definitief afstand te nemen.
En dat lukte. Door onder meer weer twee doelpunten van Anna stond het al snel 8-15 en kon de wedstrijd rustig worden uitgespeeld. Ook de spelers van RDZ leken daar, ondanks fanatieke aanmoedigingen van de aanwezige fans, mee te kunnen instemmen. Via twee tussensprintjes werd het 10-22, waarna de eindstand van 13-24 werd bereikt. Noemenswaardig is nog de invalbeurt van Roos, die zichzelf meermaals uitstekend vrijspeelde maar haar acties uiteindelijk net niet kon verzilveren. Het was een wedstrijd die nooit spannend werd maar wel wederom in winst werd omgezet en dat is een compliment waard. Er wacht Swift nu nog één wedstrijd in het zaalseizoen, en niet de minste. Volgende week wordt het Haagse ALO ontvangen, dat vooraf werd gezien als dé concurrent voor het kampioenschap. Bij winst wordt ook het tweede doel – ongeslagen kampioen worden – behaald. Wees er dus bij op zondag 31 maart om 15.45!