Swift 2: een goed begin is (meer dan) het halve werk

Omdat Swift 2 haar razende reporter Tom heeft moeten afstaan aan het vlaggenschip, staat de vacature voor wedstrijdverslagenschrijver al een tijdje open. Zo moet Swift 2 u het wedstrijdverslag van vorige week zaterdag (Fiks 3 – Swift 2) helaas schuldig blijven. Nu was dat ook absoluut geen wedstrijd om over naar huis te schrijven, dus in die zin kwam dat dan wel weer goed uit. Omdat ik zelf pas sinds de zaal weer in Swift 2 speel, en daardoor nog taakloos ben (helaas bleek mijn specialiteit – het maken van wasschema’s – al te zijn vergeven), gingen er geluiden op dat ik dan maar eens een verslag moest schrijven. Na enige stimulatie besloot ik dus maar eens te proberen om in die spreekwoordelijke pen te klimmen. Hierbij dan het wedstrijdverslag van Swift 2- Rohda 3.

Zaterdag 18 november: Swift 2 was uit op het nemen van wraak. Met name tegen zichzelf, na die enorm teleurstellende start van de zaalcompetitie vorige week. De wedstrijd zelf, en alle min- en verbeterpunten waren in de week ervoor uitgebreid geanalyseerd. Net als onze eigen psyches trouwens. De vrijdag ervoor had de gehele selectie namelijk, onder leiding van Patrick Blauw, een sessie gevolgd over teamsamenwerking op basis van DISC profielen (zie www.thechampioncoach.nl). Dit alles om beter met elkaar te communiceren en samenspelen en uiteindelijk andere ploegen (mede) hierdoor te overheersen.

In de aanval startten Marwan, Remmelt, Britte en Elske. Zij moesten in het begin wat zoeken naar de juiste kansen, maar dankzij de overheersende rebounds konden er lange en dynamische aanvallen worden gemaakt en werden uiteindelijk de juiste kansen gevonden. In het vak dat begon in de verdediging (Jan, Marcus, Laura en Roos) moesten vooral de dames goed focussen op het voorverdedigen en niet te makkelijk een 2-2 situatie weggeven, vooral vanwege de heer van Jan die de neiging had om veel naar binnen te stormen. Ook dit was even zoeken. Maar ook Rohda liep nog niet heel soepel. Geen van beide ploegen scoorde in deze fase makkelijk en tot aan de 3-3 ging het gelijk op. Echter kreeg het vak van Jan het verdedigen beter onder controle en benutte Remmelt twee keer een kans om uit te bouwen naar de 5-3. Het vak van Jan had daarna weer wat meer tijd nodig om de juiste aanvallen te vinden. Maar door een sterk verdedigend Swift aan de andere kant, met felle onderscheppingen van Britte en Elske, kregen zij de gelegenheid om te zoeken.  De voorsprong werd uitgebreid naar 7-3, met onder andere een mooie one-hander van Marcus. Door fouten in de verdediging wist Rohda het de minuten erna nog naar 8-4 te brengen en bleef dus in de buurt. Maar in de laatste 12 minuten van de eerste helft was het toch Swift die recht op het doel af ging. Na onder andere schoten van Marwan, Jan, Remmelt en een doorloopbal van Laura gingen met 15-4 de rust in.

Met een goed gevoel zaten we in de kelder van Oostenburg; ook coach Pelle was tevreden. Conclusie na de rust was dat we toch echt voor die 30 gingen. Een goed begin hadden we immers gemaakt, en dat zou toch het halve werk moeten zijn. Maar of het nu de tropische temperaturen van Oostenburg waren, of het feit dat we meer dan de helft van onze energie al hadden verspild/verspeeld; het scoren na rust ging zeer moeizaam. De aanvallen waren niet slecht, maar de energie en concentratie verminderden en hierdoor wisten we in de tweede 30 minuten maar 6 doelpunten te maken. De eindstand was dan ook ‘slechts’ 21-11. De oplettende lezer zal, net als de Rohda aanvoerster, opmerken dat Rohda dus in feite de tweede helft had gewonnen. Gelukkig hadden wij met een ijzersterke eerste helft al meer dan het halve werk gedaan, maar dit moeten we natuurlijk wel beter doortrekken en volhouden in de tweede helft. Helemaal als er straks sterkere tegenstanders op het programma staan.

Overall was er na afloop toch een tevreden gevoel, en is het vertrouwen weer terug om met z’n allen te gaan bouwen aan een nog beter en stabieler Swift 2. En dankzij de sessie van vrijdag weten we nu wie de rood-blauwe, groen-gele, blauwe, blauw-groene stenen zijn; wellicht gaat ons dat toch meer opbrengen dan we van tevoren dachten… Volgende week staat KZ/Hiltex op het programma, waar op het veld maar nipt van werd gewonnen. Dat belooft een spannende pot te worden dus!

Roos