Met een 20-13 overwinning op Tweemaal Zes 2 werd Swift 2 zaterdag kampioen in de tweede klasse. Gesteund door veel publiek met toeters en sjaals werd het kampioenschap feestelijk in de wacht gesleept.
We begonnen de wedstrijd scherp, met name in de verdediging. Tweemaal Zes had moeite zich onder onze druk uit te worstelen en daarmee kregen we aanvallend de tijd om aan een 3-0 voorsprong te werken. Daarna werd het spel wat slordiger, er werden wat zenuwen zichtbaar. Waar wij als coaches hadden gehoopt op een comfortabele voorsprong met rust, moesten onze nagels het toch nog even ontgelden. Met een nipte voorsprong van 7-6 gingen we de rust in. Het vizier werd weer op scherp gezet en de tweede helft deden we wat we moesten doen: de voorsprong uitbouwen en de verdediging net zo scherp houden als in het begin. Al snel stonden we op vier doelpunten voorsprong en later werd het zes. We zaten niet echt in de piepzak de eerste helft, maar dit voelde toch wat lekkerder. De eindstand: 20-13. Het kampioenschap is een feit! Veel dank aan alle supporters die hiervan getuige wilden zijn. Ouders, oma’s, vrienden en Swifters (zelfs via de Facebook livestream): jullie waren een geweldige steun! En veel hartjes naar de spelers & coach van Swift 1, die schitterende spandoeken hadden gemaakt: geweldig dat jullie, met zelf nog een zeer belangrijke wedstrijd voor de boeg, zo met ons meeleven.
Aan het begin van dit zaalseizoen lag een kampioenschap helemaal niet zo voor de hand. Dat maakt deze prestatie zo knap. De tweede en derde wedstrijd van het seizoen verloren we tegen KIOS en Velocitas, waarbij zeker de wedstrijd tegen KIOS een dieptepunt qua spel was. Na een ruime overwinning op OVVO, kwam de derde verliespartij, tegen ODIK. We moesten nu toch echt weer gaan winnen om weg te blijven van de onderste plekken. We pakten de draad weer op met een 11-17 overwinning op Tweemaal Zes, met 21-11 werd Atlantis weggeveegd en in een matige wedstrijd werd HKC (9-15) eronder gehouden. Ondertussen won en verloor iedereen van elkaar en hadden vier, soms zelfs vijf ploegen nog kans om kampioen te worden. Toen begonnen de returns van de wedstrijden die we hadden verloren: twee spannende wedstrijden tegen KIOS en Velocitas thuis (17-16 en 14-13). De strijd om de koppositie ging inmiddels nog tussen Velocitas en ons. Wonnen we vanaf nu alles, dan waren we kampioen! Vier finales te gaan. Een vrij taaie wedstrijd tegen OVVO volgde (10-13). Daarna ODIK: in onze ogen de laatste grote hobbel op weg naar een kampioenschap. Kort daarvoor kwam het bericht dat Velocitas, onze concurrent, had verloren. Bij winst op ODIK konden we al een week voor het einde van de competitie kampioen worden! De winst op ODIK (19-13) was daarmee extra mooi. Nu moesten we het afmaken. En zo geschiedde!
Als coach heb ik veel bewondering voor de strijd die elke wedstrijd weer werd geleverd. De overtuiging waarmee we het veld in stappen. Het voor elkaar werken en doelpunten samen vieren. Het spelplezier dat we uitstralen. Het vertrouwen en geduld als het even minder gaat in een wedstrijd. Een mooi team, dat Swift 2! 🙂
We hebben als ploeg veel veerkracht getoond dit seizoen. We dachten ruim in ons jasje te zitten met 6 dames en zes heren, maar soms bleek het nog een uitdaging om het team gevuld te krijgen in trainingen en wedstrijden. Susan scheurde haar achillespees waardoor Silvana doorschoof, Pi brak haar vinger en ook Sam raakte langdurig uit de running door zijn enkel. Ook waren er nog de hardnekkige griepjes die rondgingen in de selectie en de pijntjes waarmee we geen risico op verergering wilden lopen. Toch gingen wisselingen in samenstelling nooit ten koste van teamspirit en prestatie. Van deze plek daarom ook veel dank aan onze invallers van dit seizoen: Nicole, Martine, Elske, Otto en Pelle; dit kampioenschap is ook met dank aan jullie.
Na de laatste zaalwedstrijd tegen Atlantis, komende zaterdag, maken we ons weer op voor het veld. Ook daar hebben we kans op een kampioenschap: we staan op dit moment bovenaan, met drie punten voorsprong op de nummer 2. Dat gaan dus nog wat spannende potjes worden! We hopen weer op jullie support. Tot ziens langs de lijn 🙂
Marianne
Foto’s met dank aan Hemmo Visser (later volgen er meer!)