Het vertrouwen was er, het strijdplan lag klaar net zoals de verdedigingstactiek, en we hadden met voldoening getraind de afgelopen week. Toch mocht het niet baten: afgelopen zondag leed ook Swift 2 een zuur verlies. Met 21 tegen 15 was KZ/Hiltex 5 ditmaal te sterk voor ons.
Maar wat ging er dan mis? Als ik terug denk aan de wedstrijd kan ik zeker wel iets bedenken, en dat idee wordt bevestigd als ik de videobeelden terugkijk: er lijkt vanaf begin af aan beleving te missen. Als je (al snel) met 5-1 achter komt te staan, zou je toch denken dat er op z’n minst wat extra felheid wordt aangewakkerd en we een stapje harder voor elkaar gaan lopen. Van dit alles was afgelopen zondag echter geen sprake bij Swift 2, in ieder geval niet in het begin van de eerste helft. Dit resulteerde in weinig overtuigende passes en doelpogingen en rebound duels die verloren werden. Ook hadden we moeite om voor elkaar te lopen en elkaar ‘vrij te gooien’ (een van de vooraf op gestelde doelen van Swift 2).
Nu hielp het ook niet mee dat KZ zelf al snel goed in de wedstrijd zat; zij hadden de juiste mensen op de juiste positie, veel overwicht in de rebound waardoor ze lange aanvallen konden draaien en maakten gebruik van hun vaste slimme trucjes (wegtrek- en omdraaiballen) en het zuivere afstandsschot van een aantal heren. Het oogde als een goed geoliede machine. Toch ben ik van mening dat we het ze veel moeilijker hadden kunnen maken, door er (nog) dichter op te zitten en ‘als vak’ te verdedigen (ook één van de Swift 2 doelstellingen van dit jaar). En een aantal aanvallen van onszelf laat zien dat ook Swift 2 wel degelijk een geoliede machine kunnen zijn. Een positief punt is dan ook dat we ons later in de eerste helft wat weten te herpakken en goede aanvallen weten af te ronden. Bij rust hebben we de schade weten te beperken tot 8-9, en is iedereen het erover eens dat we de gelijkmaker gaan maken en daarna de wedstrijd naar ons toe zullen trekken. Ondanks deze intentie blijkt de tweede helft een herhaling van de eerste helft te worden: binnen enkele tijd heeft KZ weer een gat geslagen van 4 doelpunten. Het lukte ons niet meer om dichterbij te komen, hetgeen uiteindelijk resulteert in de bovengenoemde eindstand.
En nu? Aan de ene kant wil je zo’n wedstrijd snel vergeten, maar aan de andere kant moet je er natuurlijk ook lering uit trekken. Ik twijfel er niet over dat we dat laatste in de aankomende week gaan doen. Net als dat ik er vanuit ga dat iedereen weer helemaal gemotiveerd is om 100% scherp en mét beleving te starten tegen Blauw-Wit aankomende zondag!