Een dag na de verloren kampioenswedstrijd tegen ALO (17-19) zoemde de telefoon. Het was Pelle met een hartverwarmend bericht:

Het logische reflex na een verloren kampioensduel is het hebben van verdriet. Je denkt terug aan wat je anders had kunnen doen en zoekt oorzaken die hebben geleid tot het verlies. De boodschap van Pelle gold daarom als een eye-opener: we moeten ons niet gek laten maken door dit verlies, maar de komende twee wedstrijden laten zien dat we over de veerkracht beschikken die nodig is om kampioen te worden.

Dan toch nog één moment van terugblikken. Swift startte het duel goed en kwam snel op een voorsprong van drie doelpunten, maar nog tijdens de eerste helft herpakte ALO zich. Dit resulteerde in een 11-11 ruststand. Na de onderbreking wilde het gewoon niet lukken voor de Amsterdammers. Er waren veel kansen nodig om een doelpunt te maken en het spel werd steeds statischer. Daardoor maakten we het ALO makkelijk om ons te verdedigen en de bal snel te onderscheppen. De nummer 2 van de competitie had het daarentegen op de heupen en lieten zien dat ze over kwaliteit beschikken, mits er zonder druk gespeeld kan worden. Dat de Hagenaars vrijuit speelden werd na de wedstrijd ook ruiterlijk toegegeven: ze maakten en maken zich geen enkele illusie kampioen te worden.

Swift liet zien dat het ook kan verliezen. Het karakter van de ploeg is een bepalende factor geworden dit seizoen: wanneer het spannend werd stond er altijd iemand op die het verschil maakte. Maar zondag hadden simpelweg te veel spelers hun dag niet.

De focus ligt nu op de wedstrijden tegen Haarlem (thuis) en HKC (uit). Twee keer winnen betekent alsnog een kampioenschap. Laten we Ajax inderdaad als voorbeeld nemen, de knop omzetten en alsnog overtuigend kampioen worden.

Supporters, bedankt voor jullie steun. Aan jullie heeft het zeker niet gelegen. Tot zondag!