Eindelijk was het dan zover. Na een half jaar corona-gedoe mogen we weer de wei in. Nou is dat bij korfbal dan wel een kunstmatige wei maar dat maakt de pret er niet minder op. Opnieuw komt Swift 1 uit in de eerste klas nadat vorig jaar uitstekend op dit niveau gepresteerd werd. En daar om waren de verwachtingen hooggespannen afgelopen zaterdag. Maar het werd uiteindelijk een zeer matig en teleurstellend optreden van Swift 1. Met name in de tweede helft was het niet geweldig wat de ploeg op de grasmat liet zien.
Nu is het niet helemaal eerlijk om deze eerste wedstrijd met vorig seizoen te vergelijken, want er zijn wel degelijk verzachtende omstandigheden op te voeren voor het matige optreden van ons vlaggeschip. Want van de 8 spelers en speelsters die vorig jaar furore maakten stonden er nu nog slechts twee in het veld. Nienke is gestopt en speelt nu op een lager niveau en Silvana is ook nog steeds niet hersteld van haar kruisbandblessure, maar daarnaast zagen we de afgelopen periode de ene na de andere wegvallen. Zo zijn inmiddels ook de andere twee dames, Anniek en Nicole, niet beschikbaar door blessures, en is het afwezigheidsvirus (net zo schadelijk als dat de laatste paar maanden veel bekendere virusje) nu ook overgeslagen naar onze heren. Eerst viel Tom hieraan ten prooi (blessure). En tot overmaat van ramp kon op de wedstrijddag zelf ook nog eens een streep door de naam van Rick worden gezet (verkouden).
Zo begon een gehavend Swift 1 met vier nieuwe dames en twee nieuwe heren aan het nieuwe seizoen. En de eerste 20 minuten kon de ploeg het Zaanse ZKV nog aardig bijbenen. Tot 5-5 gaat de strijd gelijk op, maar daarna neemt ZKV wat afstand en loopt uit naar 8-5. Tot 10-8 blijft het eerste nog in het spoor van ZKV maar twee goals voor de rust zorgt de 12-8.
Na de rust spartelt ons eerste nog heel even tegen, want na de 13-8 scoren Jasper en Errol (weer teruggekeerd in Swift 1 na een jaartje scheidsrechteren) nog 2x maar daarna was het kommer en kwel. Vooral aanvallend ging het mis. Veel misverstanden en plaatsfouten leidden er toe dat ZKV de wedstrijd in de schoor geworpen kreeg, De Zaankanters lopen steeds verder weg en pas bij 19-11 kunnen we weer iets terug doen. In de laatste paar minuten worden Kimberley en Suus nog van vak gewisseld en dat biedt inderdaad weer wat soelaas. Ineens weten we de korf weer te vinden waardoor de eindstand toch nog een iets draaglijker beeld te zien geeft aan het eind dat komt bij 21-14.
Tsja, wat moet je nu over deze wedstrijd zeggen. Laat ik het kort houden. Door de vele blessures is er van een goed ingespeelde ploeg natuurlijk geen sprake. En dat was in het veld ook wel te merken ook. Positief is echter wel dat de ploeg het bleef proberen en bleef strijden voor een beter resultaat. Een ander positief feit is dat ondanks de vele dingen die mis gingen er geen onvertogen woord gehoord werd in het veld. En voor de rest moeten we dit begin maar snel vergeten. Zaterdag volgt een nieuwe kans als het ons welbekende ALO naar Amsterdam komt.
Succes en tot volgende keer
Adri