Afgelopen zaterdag toog ons tweede naar Eindhoven voor de uitwedstrijd tegen Rust
Roest dat twee punten minder verzameld had na de eerste vier wedstrijden. Op papier dus niet de makkelijkste tegenstander. Toch kon ons tweede de strijd met vertrouwen tegemoet zien, want behalve de wedstrijd tegen MIA deed Swift 2 het tot nu toe prima. Maar zoals u weet bieden in het verleden behaalde resultaten geen enkele garantie voor de toekomst en dat was in de eerste helft dan ook niet het geval. Reboundend had RR aardig wat overwicht, tevens schuwden de Eindhovenaren de fysieke strijd niet en daar had ons tweede het toch aardig lastig mee. Dat en het feit dat de scheids vooral Swift bestrafte voor fysiek spel maakte dat de focus al snel van korfbal naar gekwek tegen de scheids verplaatst was en dat dat meestal niet bijdraagt aan een optimale prestatie bleek ook uit het scoreverloop. Tot 3-3 konden we nog bijblijven, maar daarna pakte RR het initiatief en pakte het de voorsprong. Gelukkig hield onze technische staf wel het hoofd koel, namen ze al snel een time-out en drukte de ploeg op het hart dat het gekakel tegen de fluitist echt niet ging helpen. Tijdens de rest van die eerste helft moest dat af en toe nog wel eens tegen iemand herhaald worden maar over het algemeen ging dat een stuk beter. De scheids kreeg dat natuurlijk ook mee en die kwam dan ook steeds beter in de wedstrijd waardoor hij meer en meer naar een acceptabel niveau steeg. Ons tweede kwam langzaam in het eigen spel en hoewel de schade niet meer gerepareerd kon worden voor rust werd het verschil ook niet echt groter meer en zo keek Swift 2 bij de rust tegen een 8-5 achterstand aan.

Hoe anders verliep de tweede helft. In misschien wel de beste helft die ik ons tweede dit seizoen tot nu toe heb zien spelen werd RR werkelijk van het veld geblazen. Onze technische staf pasten enkele wissels toe waardoor Marwan en Hicham in het veld kwamen en daarnaast wisselden Mees en Youp uiteindelijk van vak. En dat pakte stuk voor stuk geweldig uit. RR was nu het overwicht in de paalzone kwijt, onze aanvalsvakken gingen draaien en voor RR was er geen houden meer aan. RR moet zich gevoeld hebben als een draaimolen in orkaan Leonardo. Ze werden helemaal tureluurs gedraaid door ons tweede en al snel stonden beide ploegen weer op gelijke hoogte bij 9-9. Ons tweede had de smaak helemaal te pakken en denderde door. 9-9 werd 9-12 en pas bij 10-14 was de storm een beetje uitgeraasd. RR ging steeds meer over tot wanhoopsschoten en hoewel daar 1x succes mee behaald werd kwam onze overwinning geen seconde meer in gevaar. Sterker nog, in de laatste minuten werd het verschil alleen maar groter gemaakt en toen de scheids voor de laatste keer zijn fluitje liet horen stond er een hele mooie 11-16 eindstand op het scorebord.

Terugkijkend op deze wedstrijd mag ik wel zeggen dat Swift 2 een meer dan verdiende overwinning uit het vuur heeft weten te slepen. Na een matig en onrustig begin heeft de ploeg zich prima terug in de wedstrijd weten  te spelen en met prima korfbal de twee punten in de wacht weten te slepen. Maar als ik dan toch nog een aandachtspuntje mag noemen is het dat jullie mijns inziens nadat het verschil naar 4 punten was gebracht gewoon in de hoogste versnelling bleven doorgaan. Ik denk  dat in zo een laatste fase (zeg de laatste 7 a 8 minuten) het tempo gerust wat lager mag zijn en dat je iets rustiger naar de goede kansen gaat zoeken. Nu kreeg RR meer dan nodig was nog de kans om wat aan de achterstand te doen.  Maar goed dat is een kniesoor die daar op let. Maar goed, de dochters noemen mij niet voor niets kniesie, dus  ik denk, ik zeg het toch maar effe. Maar voor de rest niets dan lof voor het vertoonde spel. Ik heb in ieder geval geen moment spijt gekregen van de 2x 150 kilometer die ik het autootje af heb laten leggen deze zaterdag.

As. Zaterdag staat er weer een thuiswedstrijd op het programma. Het laaggeklasseerde Nova komt dan naar Amsterdam. En denk eraan, een kat in het nauw kan rare sprongen maken. Als jullie echter hetzelfde spelletje op de  mat weten te leggen als tegen RR dan moeten de twee punten in Amsterdam kunnen blijven.

Succes tegen Nova en tot volgende keer,

Adri.

Swift 1 heeft het lang uit weten te stellen, maar afgelopen zaterdag gebeurde dan toch het onvermijdelijke. De eerste nederlaag was na een teleurstellende wedstrijd een feit. Een nederlaag die volledig op het eigen conto  geschreven kan worden. Want het was niet dat Rust Roest nu zo geweldig speelde en ons volledig kansloos naar een nederlaag korfbalde. Nee, het was een volslagen offday van ons eerste, waardoor de  punten in Eindhoven achter gelaten moesten worden. Een langdurige bijna doelpuntloze periode van wel een minuut of 35 tot 40 zorgde er voor dat er aan het einde van de wedstrijd net te weinig doelpunten op onze naam stonden. En  het zegt natuurlijk ook wel iets over de kracht van RR dat zij nauwelijks in staat waren om van onze improduktiviteit te profiteren. Het was dan ook totaal onnodig dat er verloren werd want nogmaals zo een wonderploeg was dit RR echt niet.

En het begon allemaal nog wel zo florrisant. De eerste 10 minuten van de wedstrijd wezen er zeker niet op dat we puntloos huiswaarts moesten keren. In die  periode werd  RR met snelle en gevarieerde aanvallen overrompeld en liep Swift vlotjes naar een 2-7 voorsprong. En daarna was het in 1 keer afgelopen. Alsof iemand op de uitknop bij het eerste had gedrukt. Aanvallend lukte er weinig meer al vielen er voor de rust nog wel 2 doelpunten te noteren. Desondanks leidde Swift 1 bij rust nog altijd comfortabel met 6-9.

In de tweede helft duurde het echter veel te lang voor ons eerste doelpunt genoteerd kon worden. Bijna 20 minuten was het ploeteren alvorens de korf weer eens doorboord kon worden. Op dat moment had RR echter wel met veel pijn en moeite de achterstand omgebogen in een 11-9 voorsprong. En zelfs toen was  er nog van alles mogelijk. Het werd nog wel eerst 12-10 maar daarna lukte het de eerste aanval om toch de stand weer gelijk te trekken. Er waren nog een aantal minuten te spelen en dus hadden we alles weer in eigen hand. Maar in plaats dat de rust bewaard werd en er rustig naar de goede schoten toegewerkt werd pakten we zeer geforceerd verkeerde schoten op momenten dat de rebound nog niet geregeld was en waren we over het algemeen de bal al weer heel snel kwijt. RR kon daardoor elke keer weer opnieuw haar aanval voeden. Toch leek het allemaal nog wel redelijk af te lopen toen het in de voorlaatste minuut nog steeds 12-12 stond en wij weer in balbezit kwamen. Dan denk je koester dat ene puntje nou maar en zorg dat RR in ieder geval niet meer tot scoren kan komen. Maar niets was minder waar. Een doorloopbal werd getracht achterwaarts af te werken. Nu leiden dit soort pogingen maar zelden tot een doelpunt en al helemaal niet met je tegenstander op je hielen en ook deze keer leverde het alleen maar balverlies op. En dan zal je het altijd zien. RR scoorde in de laatste minuut de 13-12 en hoewel onze aanval nog wel de nastoot kreeg, was de nederlaag een voldongen feit.

Zoals ik al zei een volstrekt onnodige nederlaag. Ingegeven door verkeerde keuzes in het aanvalsspel, een laag schotpercentage en veel te gejaagd spel op het moment dat het niet zo lukte. Wat mij betreft had er dan ook best wel eerder ingegrepen mogen worden. Nu duurde het tot ver in de tweede helft alvorens er een aantal wissels ingezet werden. Mijns inziens verkeerde wissels maar dat is mijn persoonlijke  mening. Ik zou het in ieder geval anders hebben gedaan. Coach Martin had echter een ander idee voor ogen en dus besloot hij anders. Jammergenoeg leidde dit echter niet tot het gewenste resultaat. Nu is er uiteraard na zo een eerste nederlaag helemaal geen man overboord. Niemand zal gedacht hebben dat Swift 1 dit seizoen zonder nederlaag zou blijven. En met de komende wedstrijden tegen mindere goden is er alle  gelegenheid om de eerste helft van het veldseizoen positief af te sluiten en om het afwerken te verbeteren, want daar schort het de laatste weken toch een klein beetje aan. Volgende week op het Park het nog puntloze Nova. Als iedereen dan weer volledig bij de les is en het koppie er bij houdt, dan zou dit een overwinning op moeten kunnen leveren.

Succes volgende week en tot volgende keer,

Adri

Deze week stond voor Swift 1 de wedstrijd tegen het nog puntloze Telstar op het programma. Zelf was er nog geen punt verspeeld en dus leek het op voorhand geen al te moeilijke middag te hoeven worden, maar dat pakte toch even anders uit. Net als vorige week werd het een moeizame eerste helft waarin veel kansen werden gemist. Ook nu zat het verdedigend wel weer goed in elkaar, werd er goed op de ballijnen verdedigd en zo werd menig aanval van Telstar al in een vroegtijdig stadium de nek omgedraaid. Aan de andere kant daarentegen werden er teveel onhandige overtredingen gemaakt waardoor het aan Telstar-kant vrije ballen en strafworpen bleef regenen gedurende de hele wedstrijd. Daardoor en doordat zelf de kansen niet benut werden hield Swift 1 Telstar heel lang in de wedstrijd. 

De eerste helft vooral wilde de scoringsmachine maar niet op gang komen en dat resulteerde in opnieuw slechts 5 doelpunten en een 5-6 achterstand bij rust. Ik weet niet wat coach Martin in de rust heeft gezegd, maar de tweede helft stond het vizier weer op scherp en werd het zeer acceptabele aantal van 12 goals gehaald. Dat bleek Telstar te machtig. De eerste vier goals direct na rust waren al een indicatie dat het scorend een stuk beter zou gaan, maar nadat Telstar toch nog even tot 9-8 terug kwam was de volgende tussensprint naar 14-9 te veel voor Telstar. Swift nam even wat gas terug, Telstar kwam opnieuw nog even in de buurt, maar Swift 1 zag op tijd het gevaar, de gashendel ging weer helemaal open en voordat Telstar er erg in had was het al weer 17-12. Dat Telstar de boeken deed sluiten op 17-13 was alleen nog belangrijk voor de statistieken, want de twee punten zaten al in de knip.  En die was goed opgeborgen in de achterzak van coach Martin, daar kon echt niemand meer aankomen. En om de feestvreugde nog wat te vergroten kwam ook nog eens het bericht binnen dat Rust Roest zijn eerste nederlaag had geleden en dat Swift 1 dus koploper is na de eerste vier wedstrijden. Wie had dat nou verwacht? Eindelijk na al die moeizame jaren pendelend tussen tweede en derde klasse nu weer eens een keertje uitkomend in de eerste klasse en dan zo van start gaan. Vier gespeeld acht punten. Het doel voor dit seizoen om te handhaven zou op deze wijze best wel eens al voor de zaal gerealiseerd kunnen zijn gezien het nog resterende programma. En als dat inderdaad zo is dan moet er daarna misschien maar een hoger doel nagestreefd gaan worden. Maar zover is het nog niet. Het moge echter duidelijk zijn dat het spelletje wat Swift 1 op de mat legt elke week van een zeer behoorlijk niveau is. Aanvallend heel attractief gezien de snelheid waarmee men poogt te spelen. En dat daar zo nu en dan ook nog wel eens iets fout in gaat is nu ook weer niet zo raar aangezien  er toch wat andere mensen ingepast moeten worden. Het lijkt er inmiddels wel op dat coach Martin nu zijn vaste opstelling heeft gevonden en dus kan er nu gewerkt gaan worden aan de onderlinge afstemming en kan men vaste patronen gaan inslijpen. Zodra dat eenmaal gelukt is dan hoeft dit Swift voor geen enkele tegenstander bang te zijn en zal het een zware kluif gaan worden voor haar  tegenstanders.

As. Zaterdag zullen we in ieder geval gaan zien waar onze eerste nu echt staat, want dan wacht de zeer lastige uitwedstrijd in Eindhoven tegen Rust Roest, tot afgelopen zaterdag medekoploper en nu één van de vier ploegen die ons eerste op de hielen zitten met allemaal 1 nederlaag. Waar wij deze ploegen al zo een beetje allemaal ontmoet hebben zullen de komende weken deze ploegen elkaar gaan bevechten en zal langzaamaan duidelijk gaan worden wie tot de favorieten voor de titel zullen gaan behoren. 

Onze doelpuntenmakers tegen Telstar: Jelle 8, Rick 4, Nicole 2, Jasper 2 en Silvana 1

Veel succes tegen Rust Roest en tot een volgende keer,

Adri