
Vriendjesdag: schieten als een flamingo
Een slechte eerste helft werd Swift 2 noodlottig tegen Juliana: 11-14 verlies. De ploeg van trainer Pelle kwam na rust sterk uit de startblokken, maar miste de scherpte in de afronding die nodig was om de wedstrijd te winnen.
Na afloop werd er in de kantine dan ook niet lang stilgestaan bij het resultaat; het ging vooral over de uitgevallen Britte. Na een elleboog tegen haar hoofd moest ze – ondersteund door twee man – het veld verlaten. In het verleden liep Britte tijdens het korfballen al de nodige hersenschuddingen op, dus het was niet lang raden naar wat er nu aan de hand was. Na wat testjes in het ziekenhuis bleek dat ze de lichte variant had opgelopen.
Voorlopig zal Britte rustig aan moeten doen, al bracht dit sportnieuws toch hoop op een vlug herstel: http://www.voetbal-nu.nl/websites/voetbalprimeur/wonderbaarlijk-herstel-de-ligt-op-het-einde-had-ik-wel-pijn-aan-mijn-hoofd/
De comeback die uitbleef
Zoals hierboven al vermeld deed een slechte eerste helft Swift de das om. Er werd niet scherp gestart, zat weinig vernuft in het aanvallende spel en verdedigend werd er niet geleerd van de fouten. Juliana profiteerde vakkundig en zorgde ervoor dat wij zwaar gefrustreerd de bestuurskamer opzochten in de rust.
Pelle somde in alle kalmte op wat er aan mankeerde: we kwamen onze afspraken niet na, waren niet helemaal wakker op sommige momenten. Het duurde niet lang voor de ploeg zijn rust had overgenomen.
Met die rust in het hoofd ging het in de tweede helft een stuk beter. Wij hadden het betere van het spel, maar Juliana had een voorsprong van vier doelpunten. Met traag en veilig aanvalsspel lukte het de tegenstander om ons niet in ons ritme te laten komen. Eenmaal in de aanval kwamen we tot een hoop kansen, maar, om Pelle te quoten: ‘Helaas was onze afronding niet goed genoeg om de boel nog recht te zetten. ‘
Ook invallers Alex, Judith en Simon – die zijn Swift-debuut maakte – konden het tij niet meer keren.
Volgende week is in eigen huis HKV/Ons Eibernest de tegenstander. Na hun gelijkspel van vorige week tegen KZ staat die ploeg nu tweede, met één punt meer dan Swift. Het is dus zaak om dit keer wel de hele wedstrijd scherp te zijn en de achtervolging op Juliana in te zetten. Dan kunnen we ons na de zaalcompetitie in Oud-Gastel revancheren en de koppositie terugpakken.
Tom
Swift 2 had geen enkele moeite om het tweede team van Haarlem te verslaan: 7-17. De formatie van Pelle had wél moeite om de concentratie zeventig minuten vast te houden. De wedstrijd leek dan ook langzaam dood te bloeden in de tweede helft. Tot onze twee topschutters op de bank – klein maar fijn – werden ingebracht. Sam en Alex scoorden beiden drie keer en brachten leven in de brouwerij.
Zo werd de wedstrijd op een fijne manier afgesloten. In een sterke eerste helft kwamen we onze afspraken goed na en kwam Haarlem er niet aan te pas. Het enige wat eraan scheelde was scherpte in de afronding waardoor er geen overweldigend verschil in doelpunten te zien was. Na de rust werd dat niet veel beter. Pelle bracht daarom al snel de naar het derde team afgevallen Sam in de ploeg, die vastbesloten leek om te laten zien dat hij van meerwaarde kan zijn voor Swift 2. Met die instelling bracht hij het vak van Marwan, Elske en Laura nieuwe inspiratie. Alex – in de ploeg gekomen voor Tom – liet in het laatste kwartier van de wedstrijd zien over een geweldige afronding te beschikken. Hij stuurde zijn tegenstander drie keer volledig het bos in om vervolgens koelbloedig af te ronden. Ook de afgevallen Bianca kwam in de ploeg. Zij verving Franka en deed dat met verve.
De drie sterke invalbeurten lieten zien dat we dit jaar nog sterker zijn geworden in de breedte.
In de volgende twee wedstrijden zullen we zien of we sterk genoeg zijn. Zondag ontvangen we Juliana 2 in eigen huis, een week later reizen we af naar Den Haag om het op te nemen tegen HKV/Ons Eibernest – dat weliswaar over een uitstekend doelsaldo beschikt maar nog enkel tegen ‘de kleintjes’ speelde. Swift 2 maakt een goede start door met acht punten uit vier wedstrijden, maar de komende twee weken worden doorslaggevend in het behalen onze doelstelling. Ik denk dat we goede kans maken om twee keer te winnen, zeker met zo’n sterke bank.
Tom
Met slechts veertig seconden op de klok en een 16-15 voorsprong tegen KZ 5 fluit de scheidsrechter voor de zoveelste keer in het voordeel van Jan. Zijn heer – die zich schuldig maakte aan doordringen – protesteert en krijgt uiteindelijk geel. In de tijd die verstrijkt wordt rustig een balletje hooggehouden, even verderop beginnen twee spelers een praatje. De winst ligt voor het oprapen, maar beseffen we dat wel?
Met een aardige dosis geluk sleept Swift 2 uiteindelijk de derde overwinning van het seizoen binnen tegen KZ 5: 16-15. Op slag van rust lijkt er geen vuiltje aan de lucht voor de formatie van interim-trainer Aad Witteman, maar door een gebrek aan concentratie wordt het toch nog spannend.
Zijn we gaan zweven na een uitstekende eerste helft, of kunnen we simpelweg nog niet zeventig minuten lang goed spelen?
Feit is dat ons soepele aanvalsspel van de eerste helft na de rust plaats maakte voor een meer stroperige variant. Plots had het achterverdedigen van de Kogers wel effect: wij scoorden nog maar amper, zij bleven hun ding doen en kwamen steeds dichterbij.
De terugval is in de eerste plaats te wijten aan een gebrek aan concentratie. We lieten te veel steken vallen in ons aanvalsspel, waardoor we makkelijk(er) te verdedigen waren. Ten tweede heeft het te maken met instelling. Absolute inzet lijkt in tweede teams vaak vrijblijvender dan in eerste teams. Ik denk dat wij daar als Swift 2 verandering in moeten brengen. Dat betekent: elke training alles geven om beter en fitter te worden (niet alleen bij een partijtje tegen het eerste) en er elke wedstrijd zeventig minuten keihard voor gaan.
We hebben onszelf een doel gesteld: kampioen worden. Laten we die doelstelling als hulpmiddel gebruiken om ons drie keer in de week volledig mee op te laden. Over twee weken wacht Juliana, een weekend later HKV/Ons Eibernest; beiden titelkandidaat. Dan zullen we echt worden getest, we kunnen er dan maar beter voor zorgen dat we er klaar voor zijn.
Dit keer een kritischer verslag, maar ik denk dat we het nodig hebben. Om toch even in (positieve) stijl af te sluiten: invallers Jan en Judith, jullie waren geweldig. Bedankt!
Tom
Na afloop van de overtuigende overwinning van Swift 2 tegen Sporting Trigon 3 (14-19) was de nieuwe wisselregeling het onderwerp van gesprek. Pelle profiteerde met zes wissels gretig en dat gaf het team net even wat extra’s op bepalende momenten. Franka legde de vinger op de juiste plek: ,,Je doet het nog meer als team.’’
In de rust werd Franka uit het veld gehaald voor Marianne, zodat ze direct overgeheveld kon worden naar een vak met Remmelt, Marwan en Laura. Ze kon op deze manier Trigon’s beste dame verdedigen (en hoe!), maar kwam er ook aanvallend beter aan te pas met drie doelpunten in de tweede helft. De hoofdrolspeelster gaf ruiterlijk toe dat ze voorafgaand aan het seizoen nogal sceptisch was over het feit dat er maar door gewisseld kan worden, maar dat is nu voorbij: ,,Ik had verwacht dat het heel lastig zou zijn om in een ander vak geplaatst te worden, maar zolang de opdrachten duidelijk zijn, is het helemaal niet moeilijk.’’
De wissel bracht niet direct succes. Na de thee dichtte Sporting Trygon juist een gat van drie punten: 9-9. Die ontwikkeling had als gevolg dat Pelle invalster Marianne – die eigenlijk alleen had moeten fungeren als overhevelsletje (Word herkent dit als een bestaand woord, dus het zal wel goed zijn) – toch maar even liet staan. Basisklant Elske zag daardoor vanaf de bank hoe Marcus en Marianne het verschil weer naar twee punten brachten. Met haar doelpunt kocht Marianne wat extra tijd in het veld en op die manier wist ze nog twee doelpunten te maken voor ze naar de bank gesommeerd werd.
De bankzitters zagen met lede ogen toe hoe Marianne weer een plekje in hun midden opeiste. Vooral Jelle had het zwaar: ,,Er was eindelijk ruimte voor gezelligheid in deze duck-out. Bovendien was ze goed op dreef. Het was voor alle partijen beter als Marianne nog even in het veld bleef staan.’’
Overall speelde Swift 2 een prima wedstrijd, maar toch zijn er nog genoeg punten van verbetering. Zo moeten we er na het eerste fluitsignaal en na de rust direct staan. Vooral verdedigend (als collectief) was het in die periodes ondermaats waardoor Trygon tot twee keer toe op gelijke hoogte kon komen. Gaan we aan werken J
Ik wil op deze plek nog even benadrukken dat mijn voorspelling van vorige week volledig is uitgekomen: vier punten in de tas voor Swift 1 en 2. (Hoe doet ‘ie het toch?)
Volgende week wacht voor het tweede een geslepen ploeg met KZ 5. Ik heb er alle vertouwen in dat we weer een strijdplan gaan ontwikkelen waarmee we die gekke Zaa(áááá)nkanters van het veld vegen. Voor het eerste wacht een wedstrijd tegen OKV, dat liefst vier basisspelers zag vertrekken deze zomer.
Drie keer raden wat mijn voorspelling is.
Tom